Deo

Deo bevat bijna altijd aluminium als zweetvoorkomende stof.

De WHO (World Health Organisation) waarschuwt voor het verband tussen aluminium (in deodorant, bodylotion, lipstick, tandpasta, frisdrank) en de Ziekte van Alzheimer en andere zenuwaandoeningen - aluminium dringt makkelijk huid en slijmvliezen binnen en tast de zenuwen aan.
Als reactie op dit gif, trekken de huidporiën zich samen, waardoor de opname enigzins beperkt wordt, maar bij beschadigde huid, zoals na het scheren, dringt een grote dosis binnen...

Daarom kan zweten in de oksel nooit zo goed met een natuurlijke deodorant bestreden worden *, de ZENUWEN die het signaal 'ZWETEN' doorgeven aan de klieren, worden niet door een ZENUWGIF lamgelegd, de huidporiën sluiten zich minder, en de okselbacteriën leggen minder snel het 'loodje' ('aluminiumpje')...

SCHEREN van de oksels zorgt ervoor, dat de aluminiumzouten en Parabenen sneller door de huid worden opgenomen, en zich ophopen in allerlei organen.

In een onderzoek onder 437 borstkankerpatiënten werd een duidelijk verband aangetroffen met deodorantgebruik (2 maal per week) in combinatie met okselscheren - en het 15 jaar eerder krijgen van borstkanker... (McGrath 2002, NW University Chicago)**
** mogelijk gebruikt iemand die de oksels scheert, ook méér andere 'verzorgingsproducten' met kankerverwekkende bestanddelen.

Het onderzoek wordt hevig aangevochten, ook door de Consumentenbond (maart 2004), Maar McGrath geeft in zijn artikel al het antwoord op deze aanval !
Bovendien zou het feit alléén al dat Aluminium en Parabenen zich ophopen in weefsels, tot nadenken moeten stemmen.

Ook Chris Exley (2008), vond een relatie tussen borstkanker en aluminium uit deodorant.

Mandriota e.a. 2016 laten voor het eerst zien dat aluminiumzouten na 4 maanden leiden tot het vormen van borstkankercellen, en hoe dit werkt. Ook werd een duidelijk mutageen effect op DNA vastgesteld. En effecten op andere weefsels, zoals in de longen en op het gedrag....
De auteurs komen tot de conclusie dat dagelijkse applicatie op de huid van alumimiumzouten een aanzienlijk risico vormt bij het tot stand komen van borstkanker, en dat een stof die dit soort - en andere - krachtige effecten laat zien niet toegestaan zou mogen worden.
Daarnaast wijzen ze erop dat aluminium zouten ook in andere producten gebruikt worden zoals in voeding, medicijnen en vaccins (al is deo de belangrijkste bron)


effect na 4 maanden deo dosis aluminium op NMuMG cellen in de muizenborst

Alternatieve deodorants zijn bijv. van 'Weleda', dat alcohol bevat en 'Avalon', dat wel Parabenen bevat. Maar er zijn er meer.
Zelf heb ik goede ervaringen met Kokosvet en prima met De Tuinen Skin Cure Oil.
Kokosvet (in potten te koop bij toko's) absorbeert zweetgeuren, gaat zweten tegen en werkt antibacteriëel. Het is ook goed als huidzalf bij wondjes en aambeien.

Als nog meer andere 'natuurlijke' alternatieven heb ik aluinsteen en deokristalsticks horen noemen:

ALUIN ALS ALTERNATIEF?

ALUIN is puur aluminiumzout (!), en wordt veel gebruikt na het (mes)scheren om het bloeden te stoppen. Een echte AFRADER !!
De zogenaamde 'deokristallen' - veel gebruikt in 'natuurlijke' deo's - bevatten dezelfde aluminiumzouten.

Dit zou niet schadelijk zijn, omdat deze Aluin 'kristallen' of 'Alumverbindingen' een negatieve lading hebben, en de celwanden ook... dus niet opgenomen kunnen worden in het lichaam (blijkens info van o.a. Urtekram, AXE, de Tuinen en anderen).

Een chemische lading is echter niet te vergelijken met een elektrische lading:
Het gaat om de vraag en het aanbod van ionen binnen de cel en buiten de cel - als het aanbod aan positieve ionen binnen de cel groter is wordt de buitenkant relatief negatief maar het kan ook nèt andersom.
De polariteit kan dus wel eens veranderen alles hangt af van het electrochemisch potentiaal tussen de binnen en buitenkant van de cel.
Het is dus helemaal niet zeker of een negatieve lading door de cel wordt tegengehouden zoals de fabrikant ons nogal simplistisch wil voorstellen.

Een tweede manier om in een cel binnen te dringen is een transporteur te vinden die de cel in komt - via één van de pompen, de Na-K pomp bijvoorbeeld. Als de alum-molecule zich op het positieve Na+ kan zetten glipt ze zó de cel binnen als ze niet al te groot is.

De bewering dat de molecule een lading heeft zou erop kunnen wijzen dat ze ook niet zo erg stabiel is en bindingen kan aangaan met andere vrij rondzwervende ionen waardoor ze uit elkaar valt (Guido Duerinck 2005).

Daarbij komt, dat Alum (Aluminium Sulfaat) gewonnen wordt uit erts, dat ook andere schadelijke metalen kan bevatten...

Een steeds vaker gebruikt alternatief voor aluminium in deo´s is 'Butylphenyl Methylpropional', bijv. toegepast in AXE deodorant.

Feitelijk bezit deze stof dezelfde eigenschappen als alumium - ze tast de okselzenuwen en het zenuwstelsel aan en doodt micro-organismen...
Onder dezelfde verdenking staan Alpha-isomethyl Ionone, Isopentane, Isobutaneverbindingen, Linalool en muskgeurstoffen.
De belangrijkste les: vermijdt zoveel mogelijk al die chemie.... en zeker ook aluminium.