HUISHOUDEN

Dagelijkse chemicaliën

INLEIDING

Voordat een kind geboren is, bevat het al bijna alle giftige stoffen die de moeder binnenkrijgt.
Zoals Bisphenol-A en Ftalaten uit kunststof, polybromaten uit electronica en keukenmateriaal, formaldehyde uit meubilair en strijkvrij textiel, radon uit muren en plavuizen, lood en kwik uit lipsticks, oogschaduw en vis, koolwaterstoffen uit sprays, dioxines uit luchtvervuiling, lichaamsverzorgingsproducten en dierlijke voeding.

In deze documentaire wordt duidelijk hoe ernstig het gesteld is daarmee. Pasgeboren kinderen hebben al honderden stoffen in hun lichaam die bekend staan als kankerverwekkend/ metabolisch aantastend. Daarna gaat die belasting door.... bij jonge kinderen misschien zelfs veel extremer (nieuwe en 'leuke' textiel, nieuw meubilair en vloerbedekking in de slaapkamer, lekkere geurtjes, zalfjes, talkpoeder...)

In moedermelk zit een diverse cocktail van die giftige stoffen, zo is gebleken.
Schlumpf e.a. (Eurekalert 2010) troffen o.a. UV filters aan, synthetische geurstoffen, vlamvertragers, schadelijke chemicaliën uit plastics en conserveermiddelen - afkomstig uit huishoudelijke producten. Daarnaast werden ook allerlei giftige stoffen aangetroffen die in het milieu voorkomen, zoals insecticiden en PCB's. Het is voor het eerst, dat opeenstapeling van UV filters is geconstateerd.

Dodson e.a. (EHP 2012) onderzochten de aanwezigheid van hormoon-verstorende en astmaverwekkende stoffen in dagelijke producten.
Deze is aanzienlijk. Zelfs speciale 'anti-allergische' kussenslopen en matrasdekens blijken grote hoeveelheden hormoonverstorende stoffen te bevatten (zoals 14% DEHP - een weekmaker).
Ook worden vele schadelijke chemicaliën niet vermeld op het etiket van de producten. Laat staan dat er iets te lezen was over de mogelijke slechte gezondheidseffecten door het gebruiken van die producten.
Zeer hoge gehaltes aan schadelijke stoffen werden gevonden in parfums, luchtverfrissers en kunststoffen. Van een groot aantal andere verbindingen (in hun samenhang) is de schadelijkheid niet goed onderzocht.
Zie ook Geurtjes en Kunststoffen.

Ons bloed bevat al deze stoffen. Een aantal daarvan in concentraties, waarbij lichamelijke schade optreedt. Zoals bijvoorbeeld PBDE's die als vlamvertragers ingezet worden in zeer veel producten, en waarvoor in ons land een sterke lobby is, die nog meer te gaan gebruiken - zoals in de UK en USA al gebruikelijk is.
Een van de gevaarlijkste PBDE's is 'BDE-49 ', dat snel door de huid dringt. Giulivi heeft aangetoond dat bij zeer lage concentraties in het bloed al neurologische schade ontstaat, en autisme 'getriggerd' kan worden. Dat in concentraties die twee maal lager zijn dan in de Nederlandse werkelijkheid (.070- 1.80 nM onderzocht terwijl de bloedconcentratie bij ons gemiddeld 1.80-2.75 is).
Duitse wetenschappers hebben nu een niet giftige vlamvertrager ontwikkeld, die flexibel toegepast kan worden. Als de hoeveelheid vlamvertrager hoger moet, dan maar op deze manier... (Fraunhofer 2013).
Zie ook Greanjean 2014 over de (vaak onbekende) neutoxische eigenschappen van vele chemicaliën.

De gevolgen van de totale chemische cocktail ?
- verstoringen aan het zenuwstelsel, de voortplanting, genetische afwijkingen, diverse soorten kanker en misvormingen (onderzocht bij muizen en waterdieren uit diverse gebieden)
- de vruchtbaarheid bij mannen neemt wereldwijd met 2% per jaar af.


Toxicologen van controlerende instanties stoppen hun kop in het zand, en komen met het bekende verhaaltje dat 'grenswaarden' niet overschreden worden. Tot ze, zoals zo vaak, ingehaald worden door de realiteit.

Er zijn naar schatting zo'n 83.000 chemicaliën in de handel, en iedere dag komen er 6 nieuwe bij...
In Nederland alleen worden al honderden miljoenen kilo's per dag gekocht.
Voor zo'n 80% van die stoffen geldt, dat essentiële gezondheidsgegevens ontbreken.
Sommige stoffen, zoals chloorgas*, zijn al in zeer kleine hoeveelheden giftig.


De WHO en UNEP hebben een omvangrijk rapport uitgebracht over hormoonverstorende stoffen (endocriene verstoorders of ECD's).
De WHO pleit voor een beperking van dit soort stoffen, omdat die wereldwijd verspreid zijn en zich overal opstapelen. In een aantal gevallen heeft zo een beperking al aantoonbaar geleid tot verbetering van de volksgezondheid.
Ook stelt de WHO onderzoeksmethodieken voor om meer duidelijkheid te krijgen:
1. Testen: Bekende ECD's zijn slechts het begin. Meer uitgebreide tests zijn nodig om andere potentiële endocriene verstoorders te identificeren.
2. Onderzoek: Meer bewijs is van cruciaal belang om de impact van EDC cocktails op mensen en dieren waaraan zij meer en meer blootgesteld worden te bepalen.
3. Rapportage: Wetenschappers zijn zich niet bewust van een aantal bronnen van EDC's als gevolg van onvoldoende rapportage en ontbrekende feiten over chemische stoffen in producten, goederen en materialen (de meeste ECD's zijn industriële bijproducten) .
4. Samenwerking: Onderzoekers en landen moeten samenwerken en hun gegevens delen en aanvullen, met name ook met ontwikkelingslanden.



Andere stoffen kunnen het risico op kanker verhogen (direkt of indirekt), het immuunsysteem of DNA aantasten, orgaanfuncties en hersenontwikkeling verminderen, de voortplanting ontregelen.
Over de effecten van die stoffen komen meestal geen eenduidige wetenschappelijke antwoorden. Maar veel chemicaliën verspreiden zich over de wereld en stapelen zich steeds meer op.
Voorlichting en acties door milieugroepen en onderzoek door wetenschappers brengen veranderingen. Chemiegiganten raken daardoor doordrongen van de noodzaak, voor een aantal producten met 'groene' alternatieven te komen.
Zoals BASF met haar nieuwe ftalatenvrije weekmaker, DuPont die polyester uit maïs maakt, en Dow die polyurethaan uit soja maakt, en folie uit suiker.
Wat niet wil zeggen, dat deze giganten nu zo milieuvriendelijk en sociaal geworden zijn... zie ook hier.
Bijvoorbeeld gezien hun houding in de onderhandelingen met de EU over bestrijdingsmiddelen en gentech, en de te voeren 'policies' daarin.


Niet alle stoffen zijn even giftig, en toch schadelijk. Bijvoorbeeld:
PHTHALATEN of ftalaten - weekmakers in plastic en cosmetica - hebben maar een beperkte oestrogene werking (even afgezien van nog schadelijkere gevolgen, zie onderaan)...
Déze stoffen worden echter massáál gebruikt, stapelen zich op in het lichaam, en zijn overal terug te vinden...
Bij het gebruik van bepaalde producten, zoals medische apparatuur voor inwendig onderzoek, worden grenswaarden met een factor 10.000 overschreden.
Onlangs is in Amerika aangetoond, dat het dragen van kunststof sandalen of sportschoenen de vruchtbaarheid van mannen vermindert - door die phthalaten......
Gelukkig heeft de EU besloten, de 3 meest schadelijke phthalaten te gaan verbieden (grote kans, dat de rest van de wereld volgt).
Zie kunststoffen voor meer info over dit onderwerp.

De stoffen, die in kunststoffen gestopt worden, zijn nog steeds het geheim van de fabrikant. Onderzoek daarnaar, is soms detective-werk: hoe naar welke (deels onbekende) chemicaliën te zoeken - soms verborgen door maskeringsstoffen ?
Op de aanwezigheid van CADMIUM wordt streng gecontroleerd, maar o.a. NONYLFENOL en LOODZOUTEN in waterleidingen (zie elders het verhaal van de enorme uitspoeling van waterleidingen) zijn wel toegestaan.

En groot deel van huishoudelijke en verzorgings-producten geeft schadelijke VOC uitstoot. Dat geldt voor zeep, wasmiddel, wasverzachter, cosmetica, deo, parfum, shampoo, luchtverfisser, reinigingsmiddel, enz. (EHP 2011).
'VOC' staat voor 'vluchtige organische componenten', die allerlei ziekten veroorzaken - van allergiën en luchtwegaandoeningen tot ontstekingen, geestelijke aantastingen, orgaanschade en kanker.
Ook zorgen deze stoffen voor een sterk broeikaseffect.

Van die VOC's wordt het allergrootste deel niet vermeld op de verpakking.
De meeste van de VOC's komen uit geurstoffen. Een 'lekker geurtje' is meestal een GIFTIG geurtje. Zie ook 'Parfums'.

QUARTENAIRE AMMONIUMZOUTEN (QAC) zijn al heel lang in gebruik als conserveermiddel en desinfectans in de meeste huishoudelijke producten (en cosmetica). Het meeste in desinfecterende zeep. Deze blijken nu de reproductie bij muizen ernstig aan te tasten, terwijl de moedersterfte veel hoger ligt.
Dit effect is al meetbaar bij 'normale' belasting (Hrubec 2014, Melin e.a. 2014).
Ook de zenuwen raken aangetast. Inademing van schoongemaakte-kamerlucht gaf zelfs een slechter resultaat dan inname! (Hrubec e.a. 2017).
Bij VISSEN is een krachtig negatief effect gevonden. Van alle geteste desinfectanzen in water waren de QAC's van enorme invloed en cytotoxiteit (Christen e.a. 2017).
QAC's worden nu zelfs toegepast in bouwmaterialen (wat er na de sloop mee gebeurt? wegbeddingen onder het 'zeer open' asfalt?... dat geldt ook voor vele andere chemie die toegepast wordt bij beton en cement).
Grote twijfels bestaan ook over TRICLOSAN, eveneens een desinfectans.
Triclosan is - na handzeep en mondwater - massaal gebruikt gaan worden in allerlei producten, en wordt tegenwoordig in de meeste urinemonsters en moedermelk aangetroffen.
Triclosan komt in steeds hogere concentraties in vissen voor. Onder invloed van zonlicht vormt het om tot dioxines. Het stapelt zich op in vetweefsels en wordt niet afgebroken.

Triclosan (Triclocarban) wordt ingezet als conserveermiddel en desinfectans in bijna alle zepen en verzorgingsproducten. Daarnaast wordt het gebruikt in onder meer plastics (vinyl, polyethyleen, polyurethaan, polypropyleen - textiel, schoenen, speelgoed, flesjes, verpakkingen, waterleidingen, vloerbedekking), rubber, vulmiddelen, isolatiemateriaal, bestrijdingsmiddelen en vele andere producten. Het komt in de bodem en in het water.

Over de invloed van Triclosan op mensen is haast niets bekend. De fabrikanten zijn niet verplicht, hier opheldering over te geven (onder de nieuwe uitgeklede REACH wetgeving), en de overheid onderzoekt het niet. Dus moeten we het hebben van wetenschappers die dit toevallig onderzoeken.
De werking van triclosan wordt door gevestigde wetenschappers vernietigend beoordeeld. Het voorkomt geen bacterie overdracht en kweekt multiresistente bacteriën - net als antibiotica in de bio-industrie dat doen.
S.B.Levy (Tufts University) adviseert gewone groene zeep - en als die niet aanwezig is om alcohol/ peroxide gebaseerde lotions te gebruiken.

Bertelsen e.a. constateren een een sterk toegenomen kans op allergieën bij hogere bloedniveaus aan triclosan. Triclosan kan daarnaast allergische reacties op de huid veroorzaken.
Clayton laat zien dat het imuunsysteem negatief beïnvloed wordt.
M.O.James e.a. concluderen dat Triclosan de ontwikkeling van de foetus sterk kan belemmeren. Zie ook Watkins e.a. 2014.
Veldhoen e.a. tonen aan dat triclosan een hormoonverstorende werking heeft.
Cherednichenko e.a. 2012 tonen een 'dramatisch' spieraantastend effect aan - zowel op het hart als op andere spieren.
Yueh e.a. 2014 concluderen dat langdurige blootstelling leidt tot leverfibrose en leverkanker bij muizen.

De grootste opname in het lichaam gebeurt via de mond - het dringt nauwelijks door de huid (behalve als die net geschoren is).... wat dat betreft zou het toch handig zijn om te weten of je 'anti-bacteriele sokken' met QAC's of met triclosan behandeld zijn...

De combinatie van al deze stoffen - Triclosan, Quartenaire ammoniumzouten, weekmakers, BPA, brandvertragers, parabenen, geurstoffen etc. - heeft een opstapelingseffect dat onbekend is... maar zich wel laat raden....
Vaak komen deze stoffen ook samen voor in een product.


Bij de autoriteiten is niet goed bekend, welke stoffen allemaal gebruikt worden, en ook niet wat de schadelijke effecten daarvan zijn.
In een onderzoek naar dit soort alledaagse producten van bekende merken, bleek dat alle producten minstens een als 'zeer schadelijk' bekende stof bevatte, en een aantal stoffen, waarvan het effect waarschijnlijk schadelijk is, maar slecht of niet onderzocht.
Bovendien bleken deze stoffen snel te kunnen reageren met andere stoffen in de lucht tot nog schadelijkere verbindingen, zoals formaldehyde.
Zie hier de volledige presentatie.

 


vrouwelijk

Er zijn veel meer oestrogene stoffen, of 'pseudo-hormonen': bijvoorbeeld landbouwvergif (Atrazines, Maneb, Zineb), Alkylfenolen in kunststoffen en schoonmaakmiddelen (zoals Nonylfenol* ), PCB's, PAK's (bijv. uit dieselmotoren), Dioxines, Bisphenol-A , TBT en lood.

De nieuwste ontdekking in dit rijtje (Jiang e.a. 310708) is TRICLOCARBAN, dat al heel lang als conserveermiddel in lichaamsverzorgingsproducten wordt gebruikt (norm: 1,5%), vooral in zepen, en daarom steeds massaler in het milieu terechtkomt. Triclocarban werd altijd als relatief onschuldig beschouwd...
* Er is een bacterie geïsoleerd, die Nonylfenol in waterzuiveringsinstallaties grotendeels kan neutraliseren - maar deze wordt nog niet praktisch toegepast (en in een groot deel van de wereld kennen ze nog niet eens waterzuiveringsinstallaties).

Uit onderzoek is gebleken dat een 'cocktail' van deze stoffen een veel sterker effect heeft, dan de stof alléén.
Het grote probleem met hormonaal werkende stoffen is, dat ze ingrijpen in alle lichaamsprocessen. Onze hele stofwisseling, ons denken, onze weerstand en reproductie, zijn afhankelijk van een juiste hormonenproductie.
Daarom mogen dergelijke stoffen alleen onder 'deskundige' begeleiding als medicatie gebruikt worden.

Zoals de PIL !
Het nieuwste onderzoek naar de effecten van de pil, laat een grote invloed zien van synthetische hormonen op het ontstaan van borstkanker en botontkalking (Penninger e.a. 2010). Heel belangrijk hierbij is de ontsporing van 'RANKL' eiwitproductie in het lichaam. Er worden nu blokkeerders van RANKL (al langer gebruikt bij osteoporose ) voorgesteld bij het voorkomen van borstkanker.
Een natuurlijke blokkeerder van RANKL is curcuma uit kerrie, dus we hebben hiervoor helemaal geen farmaceutische middeltjes nodig (Barthi e.a. 2004).
Zie ook 'Combipil' voor veel meer gezonde eigenschappen van kerrie.
Hetzelfde geldt voor resveratrol (Andersson e.a. 2010).


Zeer lage doseringen van deze stoffen blijken al een grote invloed te kunnen hebben op de lichamelijke ontwikkeling.

Bisphenol-A, een stof die algemeen voorkomt in veel plastic verpakkingen van voeding en drinken, en bij 90% van de mensen in het bloed gevonden wordt, is - net als phthalaten - geassociëerd met een aantal aantastingen:
testosteron veranderingen in mannen (Galloway e.a. 2008), DNA aantastingen, vruchtbaarheidsvermindering, onbestrijdbaar overgewicht (de verandering, die bij kinderen in gang wordt gezet, blijkt onomkeerbaar te zijn), en hartkwalen.

Voor meer info over schadelijke chemie in kunststoffen zie: Kunststoffen en Verpakkingen.



Oestrogenen verlaten het lichaam via ontlasting en urine. Het is gebleken dat VOEDINGSVEZELS oestrogenen in de darmen binden - anders worden ze opnieuw opgenomen door het lichaam. Een vezelrijk diëet is dan ook belangrijk (ook om andere redenen) !

Plantaardige oestrogenen (fyto-oestrogenen) breken het gevaarlijke (in te grote hoeveelheden borstkankerverwekkend) hormoon (O)estradiol af tot het onschadelijke '2-hydroxy-oestrone '. Deze oestrogenen zijn plantaardig gebonden in combinatie met (o.a.) flavonoïden, vezels en mineralen.
Het argument van de chemische industrie, dat Phthalaten helemaal niet zo erg zijn, omdat we ook veel fyto-oestrogenen binnen krijgen, klopt dus niet helemaal... maar ook bij hoge doseringen fyto-oestrogenen zijn schadelijke effecten vastgesteld !

Het algemene plaatje is, dat er nog veel te weinig onderzoek is naar (het totaal van) oestrogene stoffen en hun onderlinge effecten.



* chloorgas vormt zich bijvoorbeeld door het mengen van chloorbleek met zeep - een veelvoorkomende praktijk:
vaker heb ik van schoonmakers het advies gehoord, om die combinatie te gebruiken voor hardnekkige vervuiling...
daarnaast vindt er vaak onbewuste vermenging plaats bij het schoonmaken van de toiletpot met chloor, en de rest van het toilet met zeep.

Ook in openbare ruimtes, zoals disco's en café's, wordt vaak schoongemaakt met chloor. Er blijft dan onvermijdelijk opgedroogd chloorfijnstof achter (afhankelijk van de nabehandeling). Hier is nooit onderzoek naar gedaan, voor zover bekend.

Ook andere schoonmaakmiddelen kunnen grote gezondheidschade geven, zie bijv. dit bericht over massale sterfte en genetische aantastingen onder laboratoriummuizen.


1    2   3

NIEUWS
Datum
{datum} {inhoud}



 

PAGINA OVERZICHT