TOEVOEGINGEN


Op de rest van deze site is veel meer over toevoegingen

Zoetstoffen

Gewone suiker heeft een slechte reputatie. Teveel suikers veroorzaken stofwisselingsziekten en beïnvloeden daarmee de hersenen, het gedrag en de weerstand.
Daarbij is een groot deel van de bevolking vatbaar voor jeugd- en prediabetes. Veel snoepen (en overgewicht) geeft, net als roken, een groot risico om suikerziekte te krijgen (dat geldt in sterkere mate voor kinderen).
Suikerziekte bij kinderen neemt steeds meer toe.

Belangrijk is ENERGIEVERBRUIK, beweging. Des te meer er gezeten wordt, des te lager moet er geconsumeerd worden.
Het is duidelijk veel beter om een (vers) sapje te drinken dan frisdrank, of die nou light is of met suiker (maar het is nog beter, om de héle vrucht te eten) .
Thee met suiker kan vervangen worden door een smaakvolle kruidenthee zónder (Pickwick heeft een heel assortiment) - koffie mèt suiker door schuimende espresso of cappuccino zònder...

Al in het voorstadium van suikerziekte blijkt ernstige schade te ontstaan: Het metabolisme raakt aangetast, de nieren kunnen het niet meer aan, de hersenen krijgen teveel gifstoffen te verwerken, huid- en zenuwschade ontstaat.
Amerikaans onderzoek (CNN, 4-2-2003) toont een directe relatie aan tussen geheugenverlies, hersenverschrompeling en hoge bloedsuikerniveaus.
Tandbederf door suikers is een bron van chronische ziekten elders in het lichaam (maar tandbederf wordt ook veroorzaakt door snoepvrij eten en drinken, en heeft meer met hygiëne en zuurbelasting te maken).

Er bestaat geen wettelijke norm voor 'suiker'. Niet alle koolhydraten zijn suiker.
Suiker bestaat in verschillende vormen. Geraffineerd bietsuiker, bruine rietsuiker, glucose en/of fructose uit andere bronnen (honing, mais, vruchten).

De meest gebruikte suiker in de industrie is 'intensieve' fructosestroop, die in bijna alle gezoete producten is terug te vinden. Daarop is van verschillende kanten kritiek te horen, omdat het eenzijdige piekbelastingen veroorzaakt in het lichaam.
Fructose blijkt ook het hongergevoel te activeren, en is een factor bij het ontstaan van overgewicht (AJP 01-2013). Glucose en andere koolhydraten hebben dat effect niet.

Ook bleek, dat koolhydraten in VLOEIBARE vorm tot een veel grotere gewichtstoename leiden, dan die in VASTE vorm (Davidson, Swithers 2004). en dat light frisdrank evengoed diabetes oplevert als suikerhoudende fris (zie Drinken).


De meeste gebruikte ALTERNATIEVE ZOETJES voor suiker lijken nog slechter, of even slecht te zijn. Al zijn er mogelijke uitzonderingen, zoals het nieuw toegelaten 'stevia'. (zie hieronder).

Er zijn verontrustende berichten over allerlei zoetstoffen te vinden, die niet allemaal als fabeltjes afgedaan kunnen worden.
Daarbij komt, dat de zoetreceptoren in ons lichaam zich voor de gek laten houden door zoetstoffen, en allerlei processen in gang gezet worden.
Doordat de voeding niet de stoffen bevat, die het lichaam verwacht, reageert het daarna verkeerd op andere voeding, en wordt daar meer van gegeten.

Over ASPARTAAM, ALITAAM, ACEFULSAAM_K en CYCLAMAAT zijn de meningen zeer verdeeld, maar toch: ze lijken in grotere hoeveelheden schadelijk (en bij zoetstoffen worden al snel grote hoeveelheden genuttigd) -
o.a. mutageen en/of zenuw/hersenbeschadigend - en daardoor gedrags - en concentratieproblemen veroorzakend.
Aspartaam hoort samen met glutamaat en cysteïne bij de zogenaamde 'excitotoxines' die op termijn tot hersenaantastingen kunnen leiden, zie hier.

Aspartaam bevat:

*methanol, dat afbreekt tot formaline, een toxine en een kankerverwekkende* stof die in vetweefsel wordt opgeslagen. Methanol komt ook voor in natuurlijke producten, maar wordt daar eerder geneutraliseerd.
De hoeveelheid methanol in het lichaam door 1 liter aspartaam-frisdrank is ongeveer 8 x zo hoog als de limiet die de Wereld Gezondheidsorganisatie stelt voor kinderen...
(M)ethanolverbindingen reageren met Ammoniaverbindingen (in veel consumptieproducten, ook in sommige kauwgum - zoals Ammoniumchloride), vrije radicalen en zuren tot nog giftiger stoffen.

* fenylalanine, een neurotransmitter, vergelijkbaar met glutamaat, waarvan een overdosis in het hersenvocht onherstelbare zenuwschade aanricht.
Ook versterkt deze stof het hOngergevoel, waardoor de gebruiker, die wil afvallen, alleen maar méér gaat eten !...
Aspartaam, dat tegenwoordig in enorme hoeveelheden wordt gebruikt in veel soorten caloriearme frisdranken (en zoettabletten), zou bijv. invloed hebben op de aanmaak van neurotransmitters zoals serotonine, waardoor gedragsveranderingen kunnen optreden en gebruikers de neiging kunnen krijgen meer koolhydraten te gaan gebruiken. Daarmee zouden ze het effect van de suikervrije frisdrank deels weer tenietdoen (o.a. de Sunday Times en De Standaard 18-04-2004)
Evenals glutamaat komt dit aminozuur in gebonden vorm van nature voor in allerlei producten, het is juist de ongebonden vorm, de plotselinge overdosis, die de meeste schade kan veroorzaken (verg. geraffineerde suiker/fructose - fructose/vruchtensuiker in vruchten, zie hieronder)

Aspartaam geeft, naarmate het verouderd in frisdrank, steeds meer giftige afbraakproducten.

Een interessante, gefundeerd kritische pagina over zoetstoffen is hier te vinden.
Een onderzoek naar BLACK-OUTS bij Amerikaanse PILOTEN door Aspartaam in kauwgum en frisdrank is op deze site te vinden.
Klik hier voor het ongelofelijke verhaal over de toelating van Aspartaam, ook al geproduceerd door de beruchte multinational Monsanto (Nutrasweet).

Maart 2006 publiceerde Ramazzini de resultaten van een 'mega-experiment'
Statistisch significant en dosisafhankelijke verhogingen werden gemeten m.b.t. leukemie, lymfomen en hersentumoren, bij doseringen v.a. 20 mg/kg per dag.
Niet statistisch significant maar uiterst opvallend, een verhoging van 62% op leukemie en lymfomen bij vrouwelijke ratten, bij doseringen van slechts 4 mg/kg per dag (ver beneden de ADI van 60 mg).
Het onderzoek is zwaar aangevochten, maar op al die kritiek heeft Ramazzini gefundeerd antwoord gegeven (ZE).

Soort kanker verooorzaakt door Aspartaam:   Dosis kankerverwekkend vanaf:
Kwaadaardige hersentumoren 2500 mg/kg
Kwaadaardige tumoren 100 mg/kg
Nieren, bekken, urineleider 4 - 20 mg/kg
neusslijmvlies/ zenuwen 20 mg/kg
Leukemie / lymfomen 4 - 20 mg/kg


zie hier de volledige presentatie

  * in andere (niet-klinische) bevolkingsonderzoeken is niet statistisch aangetoond, dat Aspartaam kanker veroorzaakt. De gemiddelde ingenomen hoeveelheden zijn daarvoor te gering, ook op middelllange termijn, en de omstandigheden te verschillend.
Over de gevolgen op lange termijn is in die onderzoeken te weinig zicht.
Ook zijn er heel andere effecten mogelijk dan kanker...

In 2011 raakt bekend, dat de FDA, de Amerikaanse Voedings en Waren Autoriteit, bij de toelating van aspartaam een aantal studies geheim heeft gehouden, die geboortedefecten aantoonden - ook in lage doseringen.
Als deze studies bekend waren geweest, was aspartaam nooit toegelaten.
Zie hier de brief van Martini aan onze Europese FDA, de EFSA. En hier het volledige onderzoek (rood onderstreept).

Het lijkt er echter niet op, dat aspartaam verboden gaat worden... integendeel, het aantal producten met aspartaam neemt nog steeds toe. Zonder waarschuwing voor vrouwen in verwachting.

Een overzicht van een aantal producten met aspartaam is hier te vinden.
De grootste dosering krijgen we binnen via frisdrank, kauwgum en 'light' producten. En zoetjes, als die veel gebruikt worden. Acefulsaam-K geeft als afbraakproduct acetoacetamide, dat na 3 maanden kanker veroorzaakt bij ratten - in 1% toevoeging bij de voeding.
Een beknopt overzicht van de kritiek op toelating van Acefulsaam-K als zoetstof is hier te vinden.

Een nieuwe stof is Alitaam, dat chemisch lijkt op Aspartaam, en daarom waarschijnlijk net zo slecht is - veel meer is er nu nog niet over te zeggen.
In geen geval mogen ZWANGERE VROUWEN producten met deze zoetjes gebruiken, de foetus is hier extreem kwetsbaar voor, en wordt al geboren met psychische schade !!
Gebruik van deze zoetstoffen leidt tot de kwalificatie 'SLECHT'.

Alsushaibani concludeerde in 2010, dat Aspartaam significante DNA afwijkingen veroorzaakte beneden de ADI van 40 mg (zie tabel hieronder).
In 2008 werd door Bandyopadhyay e.a. vastgesteld, dat zowel Acefulsaam als Aspartaam en Sacharine DNA schade veroorzaken in beenmergcellen.
Voorafgaand hieraan, publiceerde Rich Murray een mooi overzicht van een aantal wetenschappelijke voor- en tegenstanders van Aspartaam, de conclusies aan de lezer latend.... wel blijkt, dat er door sommigen zwaar getwijfeld wordt, of Aspartaam wel zo veilig en goed is.

Aspartaam is de meest toegepaste zoetstof in light producten, zoals frisdranken en zuiveldrankjes.
De meest gebruikte zoetstof in kauwgum is Aspartaam, meestal in combinatie met andere zoetstoffen. De kauwgumverslaafde krijgt behoorlijk wat binnen...

Aanbevolen hoeveelheden zoetstoffen in 'light' of suikervrije producten, volgens de EU: (die de omstreden toelating van deze stoffen echter niet betwijfelt)

Zoetstoffen in light-frisdrank Maximale gebruiksdoses (mg/l)(EG-richtlijn 1994) ADI (mg/kg lg/d)(JECFA) maximaal per dag (mg): kinderen 4-8 jaar (25 kg) maximaal per dag (mg): kinderen 8-12 jaar (30-50 kg) maximaal aantal liter light-frisdrank per dag voor kinderen 4-8 jaar (25 kg)*
Acesulfaam K 350 15 375 450-750 1.1
Aspartaam 600 40 1000 1200-2000 1.7
Cyclamaat 350 7 175 210-350 0.5
Saccharine 80v 5 125 150-250 1.6

Onderzoek door de EU heeft, binnen de boven bepaalde limieten, géén schadelijke gevolgen laten zien van de hier als 'slecht' beoordeelde zoetstoffen - maar, gezien het totaalplaatje, luidt het oordeel op deze site anders... zeker ook volgens het principe dat een vervangende stof een beter alternatief moet zijn.
______________________________________________________________

**   Bij het samenstellen van chemische voedingsstoffen, zoals zoetstoffen en transvetzuren, worden isomeren gemaakt, bepaalde struktureringen van koolstofatomen met groepen moleculen.
Hierbij kunnen ook (on)bedoeld/als gevolg van een onjuist productieproces stereo-isomeren ontstaan, die tegenstrijdige effecten kunnen geven (en die schadelijk kunnen zijn - Softenon is hier een voorbeeld van). In hoeverre dit mogelijk de verschillen in onderzoeksresultaten en gebruikerservaringen verklaren kan ?
Ook in Nederland wordt Aspartaam volgens 2 heel verschillende methodes bereid. De biochemische productie van (ex) DSM in Limburg - Candarel - lijkt minder risiko voor schadelijke stereo-isomeren op te leveren dan die van Nutrasweet, die volgens de ouderwetse methode gemaakt is.
Desalnietemin heeft DSM besloten om deze winstgevende fabriek te verkopen (ná de publicatie van Ramazinni...).


Bij Cyclamaat (Cyclaamzuur) zijn een aantal ziektegevolgen beschreven, met als voornaamste: allergische reacties, aantasting van DNA en prostaatkanker. In de USA is Cyclamaat verboden. Niet echt een aanbevelingswaardig zoetmiddel.
Wordt veel in frisdrank zonder prik gebruikt.

SUCRALOSE is eveneens een omstreden zoetstof. Al staat ze minder onder verdenking dan de bovenstaande zoetstoffen, dan komt dat misschien omdat er minder over bekend is... zie hier.
Sucralose is een gechloreerde vorm van sucrose (suiker).
Vanwege de verontrustende berichtgeving krijgt Sucralose hier voorlopig 'VERDACHT'.

SACHARINE stond lang bekend als kankerverwekkend, en was verboden in de USA, niét in Europa.
Sinds 2000 is Sacharine weer toegestaan daar, omdat kankerverwekking alleen bij één bepaald genotype ratten is vastgesteld, en nooit bij andere dieren of bij mensen... de geconstateerde kankerverwekkendheid kan mógelijk het gevolg zijn van een inferieur productieproces** in de USA.
Gezien het geheel lijkt sacharine de beste kunstmatige zoetstof...
Toch blijft dit bediscussiëerd (zie de voorgaande pagina over geconstateerde DNA schade en de linkspagina).



XYLITOL, SORBITOL EN MANNITOL (suikeralcoholen) zijn BETER DAN SUIKERS, lijkt het. Wel moet bedacht worden, dat deze zoetstoffen net zoveel calorieën geven als suiker, en daarom voor áfvallen geen alternatief zijn.

Er zijn twijfels, die nog verder uitgezocht moeten worden :
Een studie die nierstenen bij ratten aantoonde a.g.v Xylitol (gewonnen uit Berk), is in de la verdwenen, omdat die het gevolg zouden zijn van 'gedragsveranderingen', het waaróm van die gedragsveranderingen werd niet inhoudelijk behandeld *...

    * Ratten en muizen zijn in vele genetische variaties beschikbaar. De een is stressgevoelig, de ander heeft snel  huidproblemen, etc. Op deze manier kunnen de resultaten van een onderzoek wel beïnvloed worden, maar dat is, bij een materie als deze, niet voldoende om het onderzoek af te wijzen, als er significante resultaten zijn - ook stressgevoelige mensen moeten Xylitol kunnen gebruiken zonder nierstenen te krijgen.

Xylitol werkt, net als koffie, bacteriedodend in de mond, maar hoe komt dat ??
Ook overconsumptie van deze zoetstoffen is slecht, maar - als gedeeltelijke suikervervanging - niet af te raden.
______________________________________________________________


ANDERE ALTERNATIEVEN

In plaats van witte suiker, kunnen ook OLIGO-FRUCTOSE, RIETSUIKERMELASSE, MAISSTROOP, AHORNSTROOP en HONING gebruikt worden, waarvan alleen OLIGOFRUCTOSE (een calorieloos voedingsvezel) die redelijk tot goed zijn...
ONGERAFFINEERDE suikers bevatten 1-4 % Flavonoïden en andere waardevolle stoffen. Maar 'ongeraffineerde' of 'ruwe' zijn relatieve begrippen - zo is ruwe 'WESTER' rietsuiker veel donkerder van kleur (dus ongeraffineerder) dan ruwe 'Carribean Gold'...

Fructose, het échte vruchtensuiker (maar vaker een geraffineerde, bewerkte vorm van glucose, waarop veel kritiek te vinden is, vooral w.b. de grotere kans op gewichtstoename (56) en mogelijk kwikgehalte door de gebruikte productie-methode), kan - in overleg met de arts - soms ook door suikerpatiënten gebruikt worden, Glucose (dextrose) en gewone suiker óók, maar minder (Fructose wordt 40% minder snel opgenomen dan glucose en veroorzaakt dus een bescheiden stijging van de bloedsuikerspiegel).
Toch is er op alle geraffineerde suikers kritiek, met name omdat ze te snel opgenomen worden, en allerlei waardevolle stoffen ontbreken, die helpen om de suikers zonder problemen te verwerken, zie bijv. hier.
Het slechtste bekend staat HF (high-fructose) stroop.

Zoethout (blokdrop, laurierdrop) is niet aan te bevelen bij hoge bloeddruk, anders met mate GOED (anti-kanker werking, krachtig anti-bacteriëel werkzaam in het mond-darmkanaal) -- bij puur zoethoutconcentraat is soms vochtopeenhoping geconstateerd, vooral in de benen.
Voor hoge dropconsumptie wordt gewaarschuwd. Zoethout zit in alle drop.

Er zijn goed lijkende, duurdere, plantaardige ZOETJES. Bijvoorbeeld STEVIA - een tropische plant. In de USA wordt stevia al veel meer gebruikt dan hier.
Einde 2011 is besloten stevia in de EU toe te laten. Dat heeft er nog niet toe geleid dat frisdrankproducenten massaal zijn overgestapt als alternatief voor HF en suiker, maar veel A-merken hebben intussen wel een 'stevia-variant'. Stevia heeft een enigszins bittere nasmaak, wat het niet altijd gewaardeerd wordt.

Er zijn een reeks positieve rapporten over stevia, maar die waren er ook bij aspartaam en natrium cyclamaat, dus dat zegt niet alles.. Het bovenvertelde verhaal over de zoet-receptoren geldt mogelijk ook voor stevia.
Toch lijkt stevia te preferen boven al die hierboven beschreven kunstmatige zoetstoffen en fructose (HF) stroop.Maar om te beweren dat het '100% natuurlijk' is? De stevia die in frisdrank gebruikt wordt is chemisch gewonnen... niet natuurlijk. En vreemd genoeg is steviablad niet als zoetmiddel toegestaan...

Volgens Philippaert e.a. 2017 heeft stevia een potentie als anti-diabetesmiddel.
Stevia blijkt inderdaad een smaakreceptor te activeren (TRPM5). TRPM5 stimuleert niet alleen de 'zoet' smaak, maar ook bitter en umani (wat tevens de wat bittere bijsmaak van stevia verklaart).
TRPM5 stimuleert de insuline aanmaak na voeding, verlaagt het bloedsuikerniveau, en blijkt daarmee het ontstaan van diabetes bij proefdieren te voorkomen!

Zie ook Frisdrank voor nog meer belangrijke info.


HONING is een twijfelachtige - en tegelijkertijd geneeskrachtige - stof:

gevaarlijk voor baby's i.v.m. poepende vogels boven bloemetjes (en de pootjes van bijen) => infantiel botulisme , een ernstige neurologische aantasting,
door insecticidenspuitende boeren in de omgeving van die bloemetjes, en - vooral bij honing uit Afrika, Azië, Oceanië en Noord-Amerika - door mogelijk hoge gehalten aan alkaloïden van giftige planten.

Omdat de meeste honing uit Zuid-Amerika en Europa komt, hoeft voor alkaloïdengehalten niet zo gevreesd te worden. Dat kan echter enorm verschillen, zie dit rapport over Nederlandse honing in de nabijheid van st. Janskruid. Ook bij Alpenhoning zijn hoge concentraties aangetroffen.

Anders ligt het met insecticiden, maar dat geldt ook voor veel andere producten.
Wel neemt het aantal planten met gevaarlijke alkaloïden toe in Nederland - zoals het, ook voor vee, giftige st. Jacobskruid, dat in de USA en Canada al helemaal onbeheersbaar lijkt te worden (zie hier).

Een hoofdstuk apart is ANTIBIOTICA in honing.
In een aantal landen is het gebruik van antibiotica toegestaan, zoals in de USA, Canada, Australië en Argentinië. Dat heeft tot dezelfde problemen geleid als het gebruik van antibiotica in de bio-industrie (zie Vlees).
Honing uit die landen blijkt hoge gehaltes te hebben, net zoals - heel extreem - honing uit Zwitserland van het merk 'Nectaflor', zie hier. Nectaflor heeft onlangs in Nederland HONEY TEA in knijpfles geïntroduceerd, die verkrijgbaar is bij o.a. de AH en De Tuinen (en plastic flessen zijn van zichzelf al slecht, maar bevatten ook inferieure honing).

Zie ook dit rapport van de Voedsel en Waren Autoriteit over aangetroffen schadelijke stoffen in honing.

Toch is honing vaak ZEER GOED te noemen. Voor dagelijks en therapeutisch gebruik is er zelfs honing uit 'onbespoten gebieden'.
De kwaliteit van honing verschilt enorm, net zoals de smaak. Ook al bestaat honing grotendeels uit fructose en glucose heeft het een ander effect op de suikerhuishouding dan fructose-glucose als toevoeging (zie bijv hier en daar) en kan het heilzaam werken bij diabetes...

Honing (met raat) werkt uitstekend bij huidproblemen en wondgenezing (er is een speciale honingzalf te koop ), en mogelijk bij verkoudheid en allergie.
Kwakman (AMC 2010) heeft een deel van het geheim van honing ontrafeld. Een aantal stoffen blijken verantwoordelijk voor de geneeskrachtige werking, en die verschillen per honingsoort.

Een flavonool in honing, CHRYSINE, blijkt grote positieve invloed te hebben op de testosteronsynthese/afbraak, en daarmee op verouderings-processen. Ook helpt Chrysine tegen ontstekingsprocessen en oxidanten - en daarmee ook tegen het ontstaan van kanker.
Propolis - ook verzameld door de bijen uit bomenhars -bevat nog veel meer chrysine (maar is geen zoetstof). Zie Aantastingen. En sommige honings zijn veel waardevoller in dit (en in andere opzichten) dan de 'gemiddelde' honings...zoals sommige boshonings en Manuka honing uit Nieuw Zeeland (maar dit is i.h.a. slecht onderzocht).

Veel onderzocht is de positieve werking op huidinfecties, die duidelijk zijn, ook bij resistente bacteriën (en dat dit niet door de suiker komt).
Huttunen e.a. 2014 testten een aantal honingsoorten tegen schadelijke bacteriën (Streptococcus pneumoniae, S. pyogenes, Staphylococcus aureus, MRSA), waarbij heide en boekweithoning het meest effectief bleken.
Ook op de darmflora heeft het een positief effect, zowel door toename van 'goede' bacteriën als aantasting van slechte (zie bijv. Hammond 2016, en El_Arab e.a. 2006, die ook werkzaamheid tegen aflatoxine constateren).
Bij hoesten helpt het ook, vaak beter dan andere middeltjes (Goldman 2014).
De anti-oxidative werking blijkt ook uit dit onderzoek, dat lever en DNA schade beperkte met boekweithoning.

Heel belangrijk is dat de honing rauw of koudgeslingerd is. Dat zou op de verpakking moeten staan, maar dat is meestal niet het geval (ook Manuka honing kan verhit zijn). Soms wordt er verwezen naar een website, waar meer info te vinden is. Bij de imker zelf kopen is vaak - maar lang niet altijd - kwaliteit en koudgeslingerd. De kracht van de smaak is ook een indicator. De kleur (donker, veel flavonolen) kan dat ook zijn - maar dat hoeft niet zo te zijn..
Van welke bloemen de honing afkomstig is kan heel belangrijk zijn, maar hier is maar heel weinig onderzoek naar. Wel is van een aantal bloemen de geneeskrachtige werking bekend....
En de honing moet pas toegevoegd worden aan drank als deze niet meer heet is, boven de 55 graden gaan vele enzymen verloren.
Reden waarom koek met honing bereid wel lekker is, maar waarbij bedacht moet worden dat een aantal waardevolle stoffen door de hoge temperatuur vernietigd zijn. En dat als er alleen maar 'honing' opstaat dit waarschijnlijk de goedkoopste inferieure (Chinese e.a.) honing is... waarbij ook vaak suiker gebruikt is - dus zelf maken die lekkere hap!

'De Traay' is het bekendste Nederlandse merk dat te vertrouwen is. Daarvan zijn een aantal speciale honings te koop, zoals boshoning, lindenhoning, thymhoning en boekweithoning. Mijn favoriet is de zware Afrikaanse boshoning - en superdonkere dennenhoning, die niet uit bloemen afkomstig is maar uit secreties van boomluizen!... eigenlijk 'luizenkotshoning' maar onder die term verkoopt het niet ;).
Ook de honings in ons land kunnen later in het seizoen - als er nauwelijks bloemen meer zijn - veel 'luizensap' bevatten. Die worden alleen niet apart verkocht onder die naam... maar horen wel bij de meest smaakvolle.


Een goed - maar duurder - alternatief voor honing is AHORNSIROOP. Het wordt gewonnen uit Esdoorn. Voor 1 liter is de jaarproductie van één 40 jaar oude boom nodig.
Ahornsiroop blijkt ongeveer dezelfde positieve egenschappen te bezitten als honing - zonder de mogelijk negatieve, zoals besmetting met pesticiden en giftige alkaloïden.
Van zichzelf is ahornsiroop al anti-bacteriëel, maar in combinatie met antibiotica wordt het helemaal effectief (Vimal e.a. 2015).
Tufenkji e.a. 2017 laten zien dat een extract van ahornsiroop het gebruik van antibiotica met 97% kan verminderen! (overigens is dit in lijn met een ander sterk werkend antibioticum uit struiken en bomen, Propolis -
en zie ik een behoorlijke overeenkomst met 'luizenkotshoning', die ook van boom/struiksappen afstamt... maar in dit opzicht niet apart onderzocht is - ook PALMSUIKER hoort in dezelfde categorie 'boomsap')

Ahornsiroop heeft een verfijnde zoetsmaak en is mogelijk het allerbeste zoetmiddel naast honing en vruchten (over vruchtensapconcentraat kun je twijfels hebben).
Deze producten bevatten wel koolhydraten, maar dat is lang niet altijd een probleem.. (koolhydraten, eiwitten en vetten zijn nu eenmaal de 3 'hoofd-bestanddelen' van onze voeding).



NIEUWS
Datum
{datum} {inhoud}



 

PAGINA OVERZICHT